“Gezmenin parayla doğrusal bir ilişkisi olduğunu düşünenlere, vakitsizlikten dert yananlara ya da tatlı evinden ayrılmaya üşenip bahanelere sığınanlara sesleniyorum! Ve kendine verilen sözlerin aslında en değerlileri olduğunu düşünen, ama en çok da kendinden kaytaranlar, evet evet siz! Haddim olmayarak ve ortak noktalarımızın çokluğuna dayanarak bu blogun sizlere ilham olmasını diliyor ve her ayın bir haftasonunu keşfe ayırmaya söz vermiş bir -beyaz yakalı-/sıkışık zamanlı olarak, bu blogla kendime verdiğim sözü tutma yolunda koca bir adım atıyorum.”

Blogu ilk açtığımda yazdığım tanıtım yazısı buydu. O zamanlar bir beyaz yakalıydım, su anda İsviçre’de bir doktora öğrencisiyim. Yurtdışına taşınmak dev bir değişiklik gibi görünse de, plazadan doktoraya transfer olunca sıkışık zaman namına pek de bir şey değişmedi! Ama hayat tarzı ne alemde derseniz, onda değişiklik çok! Aksam yemekleri mantarlı ve patatesli yumurta arasında gidip gelirken, evde kendi yoğurdunu mayalayan biri oldum mesela 🙂

Bu blogda da hem bu “değişiklikleri”, hem de bolca “keşfetme” güzellemesiyle gezip gördüğüm yer anlatımlarımı bulacaksınız. Bazen de, herkese olmasa da bana “meydan okuma” olan, kimi alışkanlıklarımla oynama deneyimlerimi. Tabi hepsi, üzerinde biraz İsviçre sosu ile!

Peki isim neden 12ay12yer?

Bir mühendis olarak hem sayılarla, hem de hedeflerle iç içeyim. Evet gezmek güzel, evet gezmek yapılası; ama huyum kurusun, bunu da bir hedefe oturtmadan yapamadım. Her ay en az bir yeni yeri gezmek, görmek, keşfetmek hedefiyle çıktım yola ben de (Hedef mi desek meydan okuma mı? 🙂 ). Şimdiye kadar hedefi tutturdum, ilerleyen zamanları beraber göreceğiz.

Eğer siz de bu meydan okumayı kabul ediyorsanız, gezme tozmalarınızı #12ay12yer olarak paylaşabilirsiniz. Paylaşınca hem çoğalırız, hem de istekleniriz! İyi gezmeler olsun!